-
Volg
Volgend
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
Dan komt er in de trein een meisje tegenover mij, zwarte maillot vol geestig witte stippen onderstreept door iets als gekruiste strikjes. Als ik mijn ogen afwend van de grauwbeslagen ruiten omdat haar wollen benen zo dicht bij me zitten, blijken het doodskoppen te zijn op haar mooie kuiten. Ik ben een vrouw op … Lees verder
Een wonder als het geheugen van de aarde versteend een kwetsbaar levensteken geeft Zo ken ik vondsten op een jongenskamer gerubriceerd op soort, voorzien van namen Niet achter glas, maar op een plank of drie handtastelijk te zien fossiele schatten Kindervinger wijst me de haaientanden hersenkoraal, zee-egel, afdruk van tweelingvis Later zal hij misschien een … Lees verder
Ik maak me klein bij dit geweld dat zoveel doden telt, zoveel gewonden op plekken waar nu lichtjes branden. Het wrede schijnsel van gemis. Bevestiging van bomvest. Bloed en scherven. Het is alsof de daders zeggen: Als je geen doel hebt om voor te leven vind je een doel om voor te sterven. … Lees verder
Ooit was het orgelspel verboden in de kerk: het leidt maar af, het is tot grote hindernisse des dienst Gods, de orghelen moeten wegh genomen. Totdat een Harlingse synode in de 17e eeuw toestemming gaf tot begeleiding van de psalmen, het zou een leuning voor het zingen zijn. Constantijn Huygens met een scheut Calvijn. Nu … Lees verder
Omdat ik Nederland van boven heb gezien geef ik in vogelvlucht de beelden door: windmolens op zee bij Schouwen, scheurende gebouwen. Dat raakt u in het nieuwe jaar, van Groninger tot Zeeuw. Of bent u meer geinteresseerd in wat voor weer het wordt? U warmt zich met de aarde op voor een elfstedentocht? Ik eet … Lees verder
Bidden voor bloedstad Damascus Waar moeders tussen doden rondtasten Voor Sri Lanka, Oeganda, meisjesnamen Waar kinderen wapens moeten dragen Bidden voor dwangland Noord-Korea Voor vaders als Kenneth Bae: 15 jaar werkkamp Bidden in de moedertaal van je ziel Om de zweepslag van een regime Voor Bangladesh met zijn vingerhoedsloon Waar naaisters werden bedolven Bidden voor … Lees verder
Het speelt in het theater van mijn hoofd bekend verhaal dat oud is en toch nieuw: Een meisje dat een engel heeft gezien gaat met haar vriend de woorden achterna Hij is een timmerman of eigenlijk een prins hij weet de weg en hij is goed voor haar Liefde lijkt een beetje op de warme … Lees verder
Waar het Gemis boven de aarde staat, laat Afrika dansend zijn vreugdetranen zien om de nalatenschap van vrijheid en verzoening, de glimlach en de vuist die heeft gediend. Mandela, zwarte rhinoceros die trots zijn hoorn verhief – de freeborn generatie achter zich – en tegelijk zijn kwetsbaarheid besefte in het gevecht om recht en waardigheid. … Lees verder
Prinses van Oranje Je bent ons al vertrouwd van top tot teen in lange lieve jurken, maar wie je echt bent weten misschien een paar alleen toch hebben we je al die tijd herkend Je hebt een lach als van een zonsopgang paleizenmeisje met je lange haren Je handen vinden zusje links en rechts tastbaarder … Lees verder
Warme kus van de prinses voor onze koning een moederlijke kus op het bordes zij is de purperen herfst, hij is de zomer en dan verschijnt de lente in een driewerf geel – de Dam: één juichende oranje keel In het geheugen knokt, molotovt en kraakt het maar vandaag zijn er wolken oranje rook wat … Lees verder
Het oog raakt niet verzadigd van zien Weet je nog dat we met de kinderen gingen toen ze nog geen tien – schilderijen kijken en een poster mee Die hing dan op hun kamer en ze zeiden – het klonk als psalmen die nog moesten rijpen – mattíés kandínskie braitner Object en zelfportret, iconen, we … Lees verder
Job 42: 14 …en de jongste dochter noemde hij Oogschaduw (Groot Nieuws) Mevrouw! Ik zie dat u niets aan uw wimpers doet, een rafelige voile hangt voor uw kleine oog waarmee u zo trouwhartig loert. De dikke folianten van uw huid laten zich lezen als een grijs verleden, braillerimpels die om botox vragen. We gaan … Lees verder
Nederlands Dagblad, Olympische Spelen, bij de foto van 12 juni 2010 Jouw braaiskottel met warme boerewors mocht hier tot gisteren staan. Dit is de plek. Maar bij de eerste aftrap moest die keet verdwenen zijn. Men kent en vindt je stalletje niet meer. Rondom de kalebas die Soccer City heet, mogen alleen nog Cola en … Lees verder
Ria Borkent 