Besta dan in mijn hoofd zoals je bent vanaf de dag dat je daar werd geboren, jij spelend kind dat mij als vader kent en in mijn hart bouwt aan je blokkentoren. De droom staat als een wankel monument – en bom. Wordt omgegooid. Zoals tevoren. Je zingt, of hoor ik nu mijn eigen stem … Lees verder
Er gaat niets boven woningen die sterk en onbevreesd zich staande houden En boerderijen onder weidse luchten die scheuren in de muur niet hoeven duchten Nu zijn er pronte panden die op funda gaan beschadigd van pijn ontzet op eigen stenen staan Ik wil dit land van wierden klei en wadden bedekken met compassie, protestfakkels … Lees verder