Sneeuw

Dit zijn de hemelmenigten, de files
uit de hoge: het grauw zakt naamloos af.
Niemand weet van bestemming en komaf.
Vlokken en volken: eeuwige mobielen.

Dit zijn de vluchtelingen die ter ziele
gaan, dwarrelend zonder stok en staf
over de aardbodem, dat massagraf.
Bedekt is het getal van hen die vielen.

Geruisloos valt de sneeuw, een witte loper
wordt uitgelegd en brengt namen te binnen.
Stilte verstaat zich met de laatste schreeuw.

De bomen dragen mantels van wit linnen.
De aarde laat zich door de hemel dopen
zolang het duurt. Geduldig valt de sneeuw.