
Ria Borkent is geboren in 1950 in Apeldoorn in een gezin met zeven kinderen, ze groeit op in Rotterdam en woont sinds 1973 met haar man Jan in Apeldoorn.
Met hem, architect en kerkbouwer, deelt ze liturgische belangstelling. De vier kinderen zijn uitgevlogen.
In haar middelbare schooltijd schrijft ze teksten voor de jaarfeesten van de vereniging Eltheto in Rotterdam, ironische liedjes op bekende melodieën.
Als leerkracht basisschool werkt ze met een speelleerklas (groep 3). Na haar huwelijk in 1973 geeft ze les in Teuge aan groep 4 en 8. Als haar eigen kinderen groter zijn, wil ze verder met schrijven.
In die tijd leest ze de Verzamelde Gedichten van Achterberg, zijn biografie en schrijvers over hem. Na een Achterbergjaar volgt een jaar met Ida Gerhardt, met Vasalis en anderen.
Vanaf haar 37e, na het lezen van de bundel De Rozenhof en de bekroonde biografie De wereld van Willem de Mérode van Hans Werkman, legt zij zich toe op het schrijven van gedichten en kerkliedteksten.
Zij verdiept zich in het werk en de biografieën van de Liedboekdichters om de vakman op de vingers te kijken, verzamelt de serie Zingend Geloven, pelgrimeert in Stille Omgang van Willem Barnard, schrijft teksten voor kerkelijk gebruik, zendt werk in naar de Interkerkelijke Stichting voor het Kerklied (ISK) en vraagt in 1993 een adres voor kerkliederen aan de synode van de Gereformeerde Kerk vrijgemaakt (nu Nederlandse Gereformeerde Kerken, NGK) wat leidt tot een deputaatschap Kerkmuziek.
Vanaf 1994 werkt ze drie jaar lang aan het vertalen van Bachkoralen uit de Lutherse traditie voor een koor dat wekelijks op radio 5 het Nederlandse naast het Duitse koraal vierstemmig zingt. Er komt een muziekuitgave met 80 Bachkoralen, Een vleugje eeuwigheid.
Medio 1997 vraagt componist Dirk Zwart haar teksten voor een Paasoratorium te schrijven. Vanuit het Marcusevangelie ontstaan de 13 liedteksten van het koorwerk ‘Het Lam dat ons doet leven’ dat in maart 1998 de première beleeft. Het werk voor koor, gemeente, orgel, piano en trompet wordt jaarlijks uitgevoerd in de Stille Week.
Van 2002 tot 2012 volgt dichtwerk van 26 psalmen voor de projectgroep Psalmen voor Nu.
In dezelfde periode is ze bij toerbeurt Dichter op het Nieuws bij het Nederlands Dagblad, het levert bij nieuwsfoto’s vaak schrijnende gedichten op.
Het Christelijk Literair Overleg vraagt in 2008 Bachs Matthäus Passion te vertalen. Een heerlijke opdracht, zoals ze zelf zegt: ‘mijn moeder zong hem in de jaren vijftig, mijn brein kan de melodieën dromen’. Haar Nederlandse Matteüs Passie wordt uitgevoerd in het Concertgebouw Amsterdam en uitgezonden op tv. Tekstboek en Partituur maken het werk duurzaam.
Van 2009 tot 2017 is ze lid van het deputaatschap Eredienst in de GKv en schrijft hiervoor gebeden. In deze tijd is ze enkele jaren Stadsdichter in Apeldoorn.
In 2017 verschijnt God wil bij mensen wonen, een kinderbijbel met verhalen van zes auteurs, waaraan zij graag meer literaire genres toevoegt: gebeden, spreuken, liederen, brieven, visioenen en psalmen.
Overig werk van Ria Borkent, zoals tekstbijdragen voor het Liedboek- zingen en bidden in huis en kerk (2013), is vermeld in de bibliografie op deze website.
Dat sinds 2023 haar Verzamelde Liederen beschikbaar zijn onder de titel ‘Een vogel is er thuis’ is een lang gekoesterde wens.
Reacties zijn gesloten.