Er gaat niets boven woningen
die sterk en onbevreesd zich staande houden
En boerderijen onder weidse luchten
die scheuren in de muur niet hoeven duchten
Nu zijn er pronte panden die op funda gaan
beschadigd van pijn ontzet op eigen stenen staan
Ik wil dit land van wierden klei en wadden
bedekken met compassie, protestfakkels
Een plek gaan boeken bij kasteel en B&B
provincie laten voelen dat ik om haar geef
De bodem beeft – sinds grasveld werd tot gasveld
kon Gronings gas de westerling verwarmen
Zou ik met hart en ziel voor stad en ommeland
ons goede Groningen dan niet omarmen!
Ria Borkent 
Reacties
Reacties zijn gesloten.